Ranjaneurose

Als je even naar boven scrollt helemaal naar het begin van mijn levensloop zie je het jaartal 1959. Oeps, dit jaar word ik 50. En bij mijn vader hield het daarmee op. Zijn hart bedoel ik. Bij het schrijven van mijn 11e programma spookte de sterfleeftijd van mijn vader me constant door mijn hoofd. Logisch dat dit het thema van de voorstelling werd. Word ik ouder dan mijn vader? Dat is wel een hele gekke gedachte.

Drie meter hoog op een toiletpot gezeten komt het cruciale moment steeds dichter bij. Mijn vriendin werd daar niet echt vrolijk van dus die heeft deze voorstelling niet echt vaak gezien. Voor mijzelf was het een hoogtepunt. In Ranjaneurose zag je wie ik werkelijk ben…. geloof ik.

Huizen 2009

Net voor de try out in Huizen loop ik met mijn hond Sjeng van de chinees naar theater de Boerderij. Plotseling ziet ze een kat en rent tegen een schutting op. Ik trek aan de riem en stap achter me een riooldeksel op. Ik hoor iets knappen en dat blijkt mijn enkel. Gelukkig niet gebroken. Ik heb wel de hele week opgetreden op de toiletpot, mijn enige decorstuk. Om de zoveel minuten checkte ik mijn voetbaldikke enkel. Het viel niemand op dat ik daar 2 uur maar zat te zitten. Nou ja, Carl mijn technicus. Die hoefde erg weinig licht in te hangen in deze week.

Heeswijk 2009

Hoogtepunt van het jaar was mijn optreden in mijn geboorteplaats Heeswijk. In de bossen van de Kersouwe. Ik had ’s middags al de boot zien liggen in de gracht en iedereen heeft me gewaarschuwd om vooral NIET in te stappen. Tuurlijk, toch gedaan. Sterker nog, ik ben er uiteindelijk aan de verkeerde kant uitgestapt. Mijn zender zat gelukkig hoog onder mijn oksels gebonden. Onvergetelijk moment met bloemen van mijn zus in haar eigen vaas (laars).

Bekijk alle foto’s op de site van Jos van Kaldenhoven